1. Kesê ku ji bê halîtî, bê xeyretî, bê enerjîtî nikarê tilîya xwe jî bilebitîne.



Bo fêhmkirinê wilo Bifikirin; heke mêşek li ser pozê yekî mêşmirî be, ew kes xeyre nake (jê nayê) ku destê xwe rake û berdê mêşê.



Carna mirov jêhatî ye , carna jî ji hal dikeve û mêşmirî dibe.