1. (bnr: tevizandina piştî xwarinê)

Mirov pê ditevizê û bê rih dibê û ji qewetê dikevê.

Sedema wê; mêjî bêxwîn û bêglîkoz dimênê.

1, tevgera rovîkan zêde dibe û zêdetir xwîn diherikê rovîkan û mêjî bêxwîn dimênê.

2. Bi xwarinê re glîkoz zêde dibê û dihêlê însulîn ji pankreasê bêhtir werê berdan nav xwîne. Însulîna zêde jî êrîşî reseptorên {glut4} glîkozê(şekir) dikê û piraniya şekir bi darê zorê dikevê nava hucreyan û xwîn bêşekir dimênê. Yanî mêjî jî bêşekir dimênê. J'xwe şekir (glîkoz) çavkaniya enerjiya mêjî ye. Mêjiyê bê enerjî ditevizê û dixwew ve diçê.