2. teknolojîya berê ye. êdî di rewşên gelek taybet de tê bikaranîn. weke din hema hema ji bîr dibe. berî wê floppy disk hebûn ku weke dîsket dihat zanîn. dîsket 1.44 mb bûn lê ev cd 700 mb û dvd jî 4.5 gb bûn. loma piştî dîsketan, pêşketinek gelek mezin bûn. dezavantaja wan ew bû ku mirov tenê carekê dikariya tiştek lê qey bike. lê paşê versîyonên wan yên din derketin ku mirov dikarîya mîna flaş dîskan, li ser binivîse, jê bibe û dîsa binivîse.

piştî vê teknolojîyê, flaş dîsk derketin. kapasîteya flaş dîskên ewil 128-256-512 mb fîaln bûn lê niha yên 256 gb fîlan jî berbilav in. li gor cd/dvdyan avantajên wan pir in: biçûk in, emrê wan dirêjtir e, ewletir e (xirab nabin), gelek lezgîntir in û hwd. loma piştî ev derketin, cd hatin jibîrkirin. niha di gelek laptopan de cihê cdyan qet tune ye jî