1. gotineke cem me ye ku diya me/pîrika me dema behsa kesekî belengaz/feqîr/xîzan/xwelîser/jar bikira, digota. bi vê gotinê mirov têdigihe ku ew kes dilê xwe bi wî/wê diêşîne.



- joyê joyêêê! diya wî jî miriye, kes nemaye lê binêre.



an jî



+ joyê joyê! lingê hespê reben şikestiye, hemû heywanên daristanê henekê xwe pê kirine.



ev peyv ji ku derê hatiye nizanim lê îhtîmalek mezin rastiya wê wisa ye: (bnr: jaro jaro)