1. lîstikek zarokatiyê bû. belkî min navê wê xelet nivîsandibe lê wisa tê bîra min.

dema yekê digot sîr û sîr û qup herkesî xwe kerr dikir û tu deng ji devê xwe dernedixist. kî pêşîn xwe negire û peyvek ji devê derkeve, lîstikê wenda dikir.

carina dema me zêde qerebalixê dikir mezinên me digotin sîr û sîr û qup û li vê lîstokê li me didan lîstin.