29. beriya vêga bi çend salan, helbesteke min di rojnameya postayê de, di rûpelê yurdumun şairleri de weşiyaye, ku îro ez wê wek helbest nabînim û ji ber weşandina wê fedîkar û poşman im. Beşek ji helbesta bêqîmet:



...

piştî qasekî din mîna dizê şevan dikevime hundir; bêhis û bêdeng

da ku rêhevalê min şîyar nebin ji xewa xwe yî şêrîn

da ku nebînin girîyê min î keskesorî yê ji boyî te.