1. "lok" piranî di stranên dengbêjî de derbas dibe. di meneya "leheng, qehreman, bihêz" de tê bikaranîn.

di strana "Şerê Baximsê-1" de hevokek wiha derbas dibe: "Jêre dibêjin, Mihemedê Derwêş, lokê mêra, kekê Meysê,

Fena gurê sibatê dev bi xwîn e.

Lo xweyo, tu bala bidê,

Xwe li kozik û tabiyê mala bavê min dikşîn e.

Bi devê fidahiya digere, ji binê xweliyê dertîne,

Mêra dikuje, terş û talana direvîne."