1. Şivanekî pîskopat ê qoserê...

Bi zaroktî karê me, kêfa me ew bû. Em zarok bi raterqa hev diketin û me berê xwe dida nav erda, ciyê ku pezê xwe lê diçêrand. Nîvşkest û lalûte bû. Me bi deng jê re çêr û xeber nedigot. Me tilîya xwe di kefa destê xwe dida û dibû agir û bi me diket. Wateya pêdana wê tiliyê "ez di dêya te nim bû" dev ji pezê xwe berdida û li pey me tûj dibû, heta em giş ji ber çavê wî wenda nebûna, ji ser pişta me venedigeriya...

Hişekî wi yê ecêb hebû. heke tu bi zaroktî dîtibûya, deh sal şûn de te li devereke bidîta, nas dikir...