3. tevgera kesên zêde çîkûs in.

dema devê wan xwînî dibe dil nahêlin ew xwîn beredayî biçe, û xwîna xwe dimêjin .

dema gûyê wan jî bê naçin narîn, da birçî nebin.

an jî gûyê xwe dixwin, da ku ger tiştêk bi fayde mabe tê de, di rûviyên wan de bên mêtin.

2. tişta ku ew kesên îltihap di pidiyên wan de hene neçar dimînin bikin e.