1. Sih e. Lê tişta ko “keresih”ê ji “sih”ê cuda dike ewe ku sih dibe ku demeke şûn de cihê xwe bide tavê, lê dera “keresih” be tu caran tavê nabîne. Her weha “keresih” her dem di demsala zivistanê de, ango dema tavik xweş dibe, hewceyiya mirovan bi sihê hebe de tê gotin. Herweha ev gotin pirtirînê caran bi qesta sermayê jî tê gotin. Wek mînak: Ez li ber wê “keresih”ê qufulîm. Tu li ber wê “keresih”ê çi dikî.