5. min romana wî ya gava heyatê gavaçûyî qedand. camêr çiqas zimanekî hêsan, şêrîn û sivik bi kar aniye, ewqas jî bi peyv û biwêj û gotinên tam li cih, sedîsed kurmancî ve xemilandiye. tu peyv li şûna ku hatine bi kar anîn neçê namînin, tu biwêj di şûna xwe de leq nasekinin. herwiha ştexlîn û dialogên ku ew vedibêje re meriv dibêje qey ew di jiyana xwe ya berê de jinek bû û di wê jiyana xwe de heft zarok anîne, û ew her heft zar bi perr û baskên xwe mezin kirine. bitaybetî zaranînan di destpêka kîtabê de mîna ku ji destê jineke derkeve.

Herwiha bi ev kîtaba wî re min dît ku devoka dêrîkê li gor devokên dinên mêrdînê hîn zêdetir nêzika devoka semsûrê ye.



Şener özmen jî çend rojan berê, di rojnameya radikalê de, di derheqa wî de tiştên nivisandîbÛ: http://kitap.radikal.com.tr/makale/haber/zayif-mi-zehir-mi-398970