1. Ev mijara tofanê di pirtûkên pîroz de pirr hatiye ser ziman. Li ser tofanê, ku ji dema sumeriyan e, bineterek jî bi nivîskî bi rengê nivîsên bizmarî hat dîtin. Di wê de jî, behsa bûyîna tofanê dike. Lê tê bawerkirin ku ji wê bineterê jî, pirraniya agahiyên ku di pirtûkên pîroz de hatiye hildan.



Li gorî ku bi efsaneya tofanê tê gotin ku ew a ku ´xwûdê bo ku mirovan bo gunehên ceza bike tofan kir. Hemû der û dever di bin avê de hişt." Bi tofanê re, hemû tişt û jîndayên li jîyanê li helekê çûn. Piştre, xwûdê cardin, jîyan li dunyê bicih kir û têgihiştina tofanê jî, di nava mirovan de were fêrekê bicih bikir ku lê biner in û êdî nekevina rêya şaş de." Di vê temenê de bahseka wê heya. Ev rengê vegotinê, di pirtûkên pîroz de jî bicih bûya. Pêxemberê ku di wê demê de jîya Nebî Nûh a. Nûh, Î ro jî, ku hê jî tirba wî dimêne li kurdistanê li Cizîra bota ya.