5. "... Rûkenê hê peyva xwe neqedandîbû êşeke ecêb xwe ji kezeba wê berra qirika wê da. Êşeka bê pênas bû ev. Te digot qey kezeba wê dê niha biqelişe. Rûniştibû dema diaxivî bi dara behîvê re. Lê nikarîbû li ser xwe bisekine. Bi devûrû ket erdê û deng jê nehat. |
|
28.03.2015 12:25 |
xendekî
|