1. Rêzikek ji helbesta turgut uyar ya bi navê palyaço ye.

Nizanim çima lê pir jê hez dikim. Belkî jî van rojan palyaçoyek bim, kê/î dizane. Û palyaçoyeke ku ji nişka ve Nîvê şevê dest bi giriyê dike û bi çavên sor ji xew ve diçe. Û dema ku ji xwe radibe her tişt ji bîr kiriye. Nizanim. Palyaçotî zehmet e heyran, qasê ku tu dest bi jiyaneke nû bike filan. Her roj ken û ken

(bnr: min nivîsand ger min nenivîsanda ez ê bigiriyama). Stop.