kils
xweliyeke ji kevirê spî yê nerm tê çêkirin û xanî pê tên boyaxkirin/ seyandin *derba evdan, esasê kilsê ye û xera nabe
(navdêr, mê) gêç, seb, kirêc, kepîr, ziqil, ramux, qisil, tebeşîr, mermer, madeyek avakirnê yê wek çîmentoyê ye û spîve ye, ramûx, cas. Herwiha: kilis, kisil, kisl. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: کلس. ji: hevreha farisî کرس (kirs) jiakadi ?? (kîru) jisumeri ?? (gir). Ji heman rehî herwiha ܓܝܪ/גיר (gîr) ya aramî, גיר (gîr) ya îbrî, կիր (kir) ya ermenî, kireç ya tirkî, جير (cîr) ya erebî, къирæ (kîre) ya osetî, კირი (kiri) ya lazî... Herwiha gêç ya kurdî jî dîsa ji eynî rehî ye.. Bikaranîn: Lêker: kils bûn, kils kirin, kils girtin. Navdêr: kilsbûn, kilskirin, kilsgirtin Rengdêr: kilsbûyî, kilskirî. ji wêjeyê: Cihên wan di mejiyê min de hêlîn çêkirine, ew di guhên min de azana meleyên muxurbe û eşayê, di bîranînên min de mîna kevirê di kilsêdeçikandî nin; di her bang û qêrînên dûrişimên salên heftêyî de şopa lingên şoreşeke serqot, di pêxîla awirên hezkirinên min de şûna dewibandina humikeke li hewasekinî û di ramûsanên lêvhungivînîn de tevziyeke naşîtiyê ye.. jê: kilsî, kilsîn
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver