koçber
1. muhacir, barkirî 2. penaber
(navdêr) kesên ji gundê yan bajarrê yan welatê xwe çûne li gundek yan bajarrek yan welatek din dijîn. Herwiha: koçbûyî koçkirî. Nêzîk: mihacir penaber penaxwaz. Bide ber: koçer. ji: koç + -ber. Bikaranîn: Lêker: koçber bûn. Navdêr: koçberbûn. jê: koçberî koçerîtî koçbertî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver