kulav
1. raxistina ku ji livayê hatiye çêkirin 2. baraniya şivanan a ku ji hiriyê ye
(navdêr, nêr) kum, kulik, kulahik, şewqe, fes, dersok, cemedanî, şaşik, kefî, kevînk, serpoş, parçeyek cilan e mirov dike serê xwe (bi taybetî daku ji sarmayê bêt parastin), kitan, kepeng, xepeng, ferencî, saqoyê şivanan, qapûtê şivanan, cibeyê şivanan(navdêr, mê) pence, pencik, pencirrk, lep, nînokên tûj yên hin heywanan: kulavên kitikê. Herwiha: kulab. ji wêjeyê: 1. Bi maneya pence: Fetl û taban da xurabanEbleq û cohtê şebaban Dame ber pence û kulaban Dil ji min bir, dil ji min.. ji: 1. Bi maneya kum, şewqe: hevreha kulav û kulafek (kulavk, kum) yên pehlewî û کلاه (kulah: kulav, kum) ya farisî, hemû jiari. jê: kulavik, kulavk
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver