kunêr
kînor
(navdêr, mê) nêm, intihab, cihê ku intihabê girtiye, cihê ku kul bûye, kul, birîn, cihê ku pizirûg û xişirûgê girtiye, cihê ku kul bûye. Herwiha: kînor kwînêr. ji wêjeyê: Giyakolox, canemergê (berfîn, befrîn) ji malbata nêrgizan dihesibînin. Navê wê yê latînî GALANTHUS e. Di tibê de ji bo çêkirina dermanan wek hilberînek kêrhatî tê bi kar anîn. Di nav Kurdan de kulîlka wê ji bo hêzkirina dil, mexde û ji bo alîkarîya ketina cilan (adet) biket tê xebitandin. Kixsê (pîvazok) wê jî heke bê qutan û xerişandin ji bo ku kunêr û birînan “ser û der bike” pir kêrhatî ye. Herweha pîvazoka wê gelek xweş e, tameke şîrîn jê tê û ji bo lotikan jî wek nûjdarîyê ye. Xasma yên betenan (beroj, tingal) dema em zaro bûn me serê çiveke stûr tîj dikir, pê pîvazoka wê derdixist û dixwar.. jê: kunêrî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver