1. penc 2. dest *“her şêrek, bi lepê xwe ye”
(navdêr, nêr). Xwendin: łep, penc, dest û piyên nerm yên hin heywanan (bo nimûne yên kitik û seyan), mist, kulm, dest, Lepeke xwê kir nav girarê. (tijî destê xwe). Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: ڵهپ/لهپ. ji: hevreha din ya kurmancî (bi metatezê) pil, soranî lep û pil, zazakî lep, feylî (bi metatezê) pel, rusî/bulgarî/ukraynî/belarusî лапа (lapa), polonî łapa, çekî tlapa, romanî labă (ji zimanekî slavî), îzlendî loppa, hemû ji Proto-hindûewropî lep-. Herwiha hevreha bêr (merr) ya kurdî ye jî, bide ber latînî pala, rusî лопата (lopata).. jê: çarlepk, lepik, lepikî, lep hilanîn, Xanê Lepzêrrîn
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.