macûn
1. helîse 2. merhem 3. dermanê merhemkî
(navdêr, nêr) madeyên şil lê çirr yê wek hevîrî (bo nimûne macûnê didanan). Herwiha: mecûn mecûn mehcûn mecwîn mecîn. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: مهعجوون (mecûn). ji: ji erebî معجون (mecûn) ji rehê عجن (-c-n-: vestrîn, strîn, hevîr têk vedan) ku herwiha serekaniya peyvên kurdî ecinandin, eciqandin e.. Bikaranîn: Lêker: macûn kirin. Navdêr: macûnkirin Rengdêr: macûnkirî
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver