mijûl
kesê ku bi karekî re dibile
(rengdêr) xerîk, meşxul, karîwer, ne betal, ne etal, bişol, kesa/ê tiştekî dike û lewre nikare tiştek din bike: Ez dê biçûma Kurdistanê lê bi karê xwe ve mijûl im.. Herwiha: mijîl, mijul, mujûl, mujîl, mujul, mijwîl, mujwîl. Bide ber: gîro. Bikaranîn: Lêker: mijûl bûn, mijûl kirin Navdêr, mê: mijûlbûn, mijûlkirin Rengdêr: mijûlbûyî, mijûlkirî. ji: ji meşxul ji erebî مشغول (meşẍûl) ji me- + شغل (şuẍl) ku wek şuxl û şol ketiye kurdî jî. jê: mijûlahî, mijûlatî, mijûlayî, mijûlî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver