heywaneke bibask a kedîkirî ye *“beza mirîşkê, heta ber kadînê ye”

---

(navdêr, mê) mirîşkên kedî: firrindeyek kedî ye ji ber hêkên wê li malan têt xwedîkirin û dengê wê qid-qid e, binemala mirîşkan: gelek firrindeyên kedî û yên kûvî yên ku ji nijada mirîşkan in, wek kew, sûsk û hwd. yên ku li bejayiyê dijîn û kêmfirr in, (mecazî) mirova/ê newêrek û sernerm.
Herwiha: mirîş.
Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: مریشکYên nêr, dîk, dîkilYên biçûk, çêlik, çûçelk, têjik, varik.
Têkildar: dîk, mamir, varik, kurkNêzîk, elok.
Bi zaravayên kurdî: kurmancî: mirîşk soranî: mirîşk kelhûrî: mamir hewramî: lekî: zazakî: kerk, kerge.
ji: hevreha soranî مریشک (mirîşk), hevrehên din yên kurmancî mamirk, miravî, sîmir, herwiha hevreha soranî مه‌ل (mel: çûk, çûçik, teyr), farisî مرغ (morẍ: mirîşk) û مرغابی (morẍabî: miravî), pehlewî mroẍ/murv, avestayî mirige-, hemû jiari.. Gotinên pêşiyan: •mirîşkê çav li bettê kir qûn li xwe qetand

---

ji xwe ji dema me hevdu dît û naskir vir de, êdî ez her roj zû radibûm ko wî zêde nedim sekinandin.

---

— tu emir bike qomûtanê min.

---