moran
ewrê tîr ê ku dadikeve rûyê erdê û bînayî tê de kêm dibe; mij
(navdêr, mê) mij, dûkêl, dûxan, dûman, dû. Bikaranîn: Lêker: moran girtin. Navdêr: morangirtin. jê: moranî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver