nexweş
1. kesê ku rewşa wî ya tenduristî xera bûye, nesax 2. neçê 3. kirêt *“bextê reş, mirovan dike nexweş”
(rengdêr) (navdêr) kesa êşek yan hin êş lê hene. Herwiha: nexoş, nexuş, nexeş. Hevwate: êşewî, nesax, nesaxlem, xeste. Bide ber: birîndar, kulek, mirî, seqet. ji: ne- + xweş. Bikaranîn: Lêker: nexweş bûn, nexweş kirin, nexweş ketin, nexweş xistin. Navdêr: nexweşbûn, nexweşkirin, nexweşketin, nexweşxistin Rengdêr: nexweşbûyî, nexweşkirî, nexweşketî. jê: nexweşgeh, nexweşî, nexweşxane. Bi soranî: nexoş
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver