[I] mêş, spêle *“hêlîna pêşiyan, çênabe” [II] bav û kal, ecdad [III] aliyê xuyayî
(hoker) li destpêkê, li serî, berî tiştên din: Pêşî ew hat, paşî ez. (Ew berî min hat.) Pêşî çû Elmanyayê. (Berî biçe derek din, çû Elmanyayê.) (rengdêr) (navdêr, mê) ya/yê/yên berî yên din: pêşiyên wî (bavkalên wî). Dijwate: paşî. Bide ber: piştî. ji: pêş + -î. Bikaranîn: Lêker: pêşî birin, pêşî girtin. Navdêr: pêşîgirtin, pêşîbirin. jê: pêşînGotinên pêşiyan, yê pêşî bi gotina yê paşî nizane (herêma Botan)
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.