pîne
1. qumaş, pirtî 2. parçeye qumêş ê ku pê cihê diriyayî û peritî tê tehmîrkirin *“kinca ku kete ber pîneyan, serê ku kete ber şîretan bi kêrî tiştekî nayên”
(navdêr, mê) pateyê ku li ser qumaşek dirriyayî hatiye dan daku dirrîna wî tamîr bike, parçe, pirt. Herwiha: penî pinî. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: پینه. Bikaranîn: Lêker: pîne kirin, pîne bûn. Navdêr: pînekirin, pînebûn Rengdêr: pînekirî. ji: hevrehên din yên kurmancî pinî, pena, ne-penî, farisî پنهان (penhan: veşartî), pehlewî pey-nihan, binere pey + niyan/nan (danîn, deynan). Têkilî nehînî û ni-ximandin/ni-xamtin yên kurmancî, نهان (nihan: veşartî), نهادن (nihaden: veşartin) yên farisî, ni-δatey- (niximandin) ya avestayî têkilî ni- + dan.. jê: bêpîne bêpînehî bêpînetî bêpîneyî bipîne bipînehî bipînetî bipîneyî pîne-pîne
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver