qal
[I] behs qal [II] tişt req, pehn û tenik
(navdêr, mê) bas, behs, çêl, gotin, axiftin, suhbet, vegotin: Bo me qala zarrokiya xwe kir. (li ser dema ku zarrok bû axivî), di leyistinan de hejmar, car, sed qalên min li te ne. Di du qalan de min wî têkbir. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: قال. Bikaranîn: Lêker: qal kirin, qal bûn. Navdêr: qalkirin, qalbûn Rengdêr: qalkirî, qalbûyî. Bide ber: qalik. ji: ji erebî قال (qale: got), hevreha aramî ܩܠܐ (qala), îbrî קוֹל (qol). Ji eynî rehî: qewl. jê: qalker
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver