qedexe
1. fermana nekirinê 2. heram
(rengdêr) (navdêr, mê) yasax, memnû, heram, neqanûnî, qaçax, îlegal, derqanûnî, dijî qanûnan, ne meşrû, tişta/ê ku nabe bêt kirin (bi taybetî li gor qanûnê): Derketin qedexe ye. (Nabe ti kes derkeve.) Divê qedexeya li ser zimanê kurdî bêt rakirin. (Divê zimanê kurdî serbest bibe.), memnûh, guneh, tawan, derqanûn. Herwiha: qedeqe, xedeqe, qedeẍe, xedexe. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: قهدهغه/قهدهخه. Bikaranîn: Lêker: qedexe bûn, qedexe kirin. Navdêr: qedexebûn, qedexekirin Rengdêr: qedexebûyî, qedexekirî. ji: hevreha soranî قهدهغه (qedeẍe), feylî qeyeqe, qeyexe, qeyeqey, ihtimalen hemû jiazeri qadağan/qadağa lê wêvetir rehên wê ne diyar in.. jê: qedexandin, qedexandî, qedexî, qedexîn, qedexînende, qedexînendehî, qedexînendetî, qedexînendeyî, qedexîner, qedexînerî, qedexeker, qedexekerî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver