qoç
[I] 1. qiloç 2. careke lêxistina ajalên biqiloç; tel [II] kemîna ku ji bo nêçîra ajalên kovî tê danîn; dafika dirindeyan
(navdêr, nêr) şax, strû, qiloç, stûre, strih, hestiyên di serê hin lawiran re derdikevin, derbeyê bi wan hestiyan: Beranî qoçek li min da.bend. Herwiha: qiloç, qilonç, qonç, quloç, qulonç. Bide ber: qolinc. jê: bêqoç, bêqoçî, biqoç, biqoçî, qoçdar, qoçdarî, qoçdêr, qoçdêrî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver