ronî
1. beraq 2. rewşen 3. cêreyan/gêreba
(navdêr, mê) hebûna şewqê, bi şewq Hendirê mala we ronîye, Wa dîk jî azan didin û êdî hêdî hêdî dinya dibe, fizîk: tîrêja elektromagnetîk ya dikare bi çavan bêt dîtin Roniya tavê gihaşt erdê. Hevwate: sewl, şewl. Herwiha: ruhnî. Dijwate: tarîNêzîk, roj, ron, ronak, ronahî, ronîtî. Bide ber: sahî, tav, tîrêj, tîroj. ji: ron + -î. Bikaranîn: Lêker: ronî bûn, ronî kirin, ronî dan. Navdêr: ronîbûn, ronîkirin, ronîdan Rengdêr: ronîbûyî, ronîkirî. jê: ronî bûn, ronîbûn, ronîdar, ronîdarî, ronî dayîn, ronîker, ronîkerî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver