sebîl
[I] avadaniyên gelêrî ên ku hinekan ji bo xêrê çêkirine; xeyrat [II] darçixare, qelûn
(navdêr, mê) rê, rêbaz, rêç (bi mecazî): fî sebîl Ellah (di rêya Xwedê de, bo Xwedê). Bikaranîn: Tenê di gotin fî sebîl Ellah (di rêya Xwedê de, bo Xwedê) de. ji: ji erebî سبيل (sebîl) jiarami שבילא (şibîl) ji rehê שבל (ş-b-l-: birin, ajotin). Ji heman rehê aramî շաւիղ (şevił) ya ermenî û şiverê ya kurdî. Binêre: şiverê.
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver