sebr
1. tebat 2. dilaramî *“kesê ku jinekê bîne, divê an tûrek zêrê wî an jî barek sebra wî hebe”
(navdêr, mê) bênfirehî, baldirêjî, tolerans: Sebra min bê te nayê. (Ez bêriya te dikim.), sebat, tehemil, tolerans, sebir. Herwiha: sebir. Têkildar: sabir, sebrî. ji: ji erebî صبر (ṣebir). Bikaranîn: Lêker: sebr kirin. Navdêr: sebrkirin Rengdêr: sebrkirî. Mînak: Xwediyê sebrê dibe melikê Misrê.. jê: bêsebr, bêsebrî, bisebr, bisebrî, sebrdar, sebrdarî, sebrî, sebrkêş, sebrkêşî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver