tirs û xof, saw *“sehm hebe, erd giran dibe”
1. tirs (navdêr, mê) heybet, tirs, xof, dehşet. ji: jiari ku herwiha di pehlewî û farisiya navîn de jî hebû. Berevajî ku tê bawerkirin, sehm bi maneya heybet ne ji erebî ye.
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.