selik
1. amana ku ji cîl, leven û guliyan tê hûnan; zembîl 2. çapûk *“berx, heta hetayî di bin selikê de namîne”
(navdêr, mê) zembîl, sepet, çapûk, qufik, sevik. Herwiha: selk. Bide ber: sêlik. ji: ji erebî سلة (sellet) + kurdî -ik, hevreha aramî סלא (sella), akadî sellû. jê: selikçêker, selikî, seliksaz, seliksazî, selikvan, selikvanî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver