sema
1. govend, aheng 2. reqs
(navdêr, mê) dans, reqis, dîlan, govend, dawet, livîna bi ahengî li ber muzîkê (xaseten ya derwêşên mewlewî). Bide ber: sîma. Bikaranîn: Lêker: sema gêrran, sema kirin. Navdêr: semagêrran, semakirin. ji: hevreha tirkî sema, farisî سما (sema), reqsa derwêşan, kurtkirina reqsa/govenda semayî anku esmanî, dînî, xwedayî, ji erebî سماء (semai: esman), hevreha maltayî sema, aramî ܫܡܝܐ (şimeya), îbrî שמים (şamayim), geezî û tingrînî ሰማይ (sämay), ugarîtî šmm, šmyn, erebiya başûrî s1myn, s1mhm, mendayî šumia, fenîkî šmm... hemû ji proto-samî šamāy-.. jê: semagêrr, semagêrrî, semakar, semakarî, semaker, semakerî, semakêş, semakêşî, semanas, semanasî, semavan, semavanî, semayî, semazan, semazanî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver