1. ji bo kesên ku tenêtî hezdikin tiştekî gelek xweş e lê yên nikarin tenê bin an jî hewceyî keseke din mijûl nebe, tiştekî zor e. kengî dixwazim tenê bim li dora min mirov kêm nabin lê dema ku ez dixwazim bi kesekî/ê re rû bi rû bim û hema bipeyvim wekî qelihîne dikevin bin erdê û hema dengên wan qût dibe. erê ev tişt ji tenêbûnê ye.

2. stranÊke hekim sefkan e.

3. (bnr: mêzandina dîwaran)

4. nîşaneyeke gihiştî bûn û kûrbûna derûniya mirov e.

5. wek aristo gotîye, "insên mahlûqetek sosyal e". ji ber vê, mixabin, çendî tenê dimîne ew qasî jî ji dorê xwe dûr dikeve; û ya wiha jî him ji xwe him jî ji doralîya xwe re biyanî dibe. divê, bi maneya tenêbûnê, yek bi pîvan be; çimkî, tenêtîyê ne pîvan, ruhê meriv acîz dike. yanê, tenêbûn diyardeyek ku bê pesinandin, nîn e.

6. (bnr: kûrbûna tenêbûne heta ku derÊye)

7. axleba dema ku mirov bi rasteqînî li xwe û qaşo hevalên xwe difikire, dikeve rewşeka ecêb de, ez bawer dikim ku navê vê rewşê tenêbûnî ye