1. fîlma abbas kiarostami ye ku di sala 1997an de xelata cannes'ê standiye. bi kurdî wateya navê fîlmê tama gelyazan e. fîlm li ser xwekuştinê ye. fîlmekî îranî ye.



fîlmê de xortek ji kurdistana îranê jî dilîze ku ji bo leşkeriyê hatiye tehranê.



tê de behsa pêkenokeke derbarî tirkan de tê kirin, li gorî pêkenokê;

"tirkek diçe cem doktorek û jê re giliyên xwe dibêje

- doktor beg, ez tiliya xwe dênim li ku dera laşê xwe, diêşe.

doktor lê dinêre, muayene dike û paşê dibêje

- laşê te saxlem e lê tiliya te şkestî ye. ne laşê te lê fikrên te nexweş in"



fîlmê de hinek metafor hene ku fîlmê watedar dikin weke mînak;

---- spoiler-----

dema zilam ji bo ku wî binax bikîn li alîkariyê digere, kes alîkarî nake. lê dema erebeya wî dikeve kortekê, bêyî ku alîkarî bixwaze, herkes alîkarî dike.

---- spoiler-----



lê min ji fîlmê zêde hez nekir. yanî bandorek mayînde nehişt li ser min. bawer nakim ku carek din lê temaşe bikim.

pûana min jê re niha 75 e.

2. fîlma ku ez ev çi qas e li ber destê min, lê bi xwe re nabînim darî bikim, bi ber guhê min ketibû ku di fîlmê de bi başî û camêrî behsa kurdan dike, lê çi qas rast e nizanim..

3. fîlma ku tê de xortek kurd yê leşker dema daxwaza serlehengê fîlmê qebûl nake, serlehengê fîlmê dibêje çima? ma tu ne ji kurdistanê yî? ma tu ne kurd î? kurd wêrek in. gelê we heta niha gelêk şerên dijwar dan lê netirsiyan û fîlan.