1. yekemîn helbestoka ku min nivîsandiye ji bo van helbestan dikare bibe mînakek;



" belê xweş e evîn

lê kanî mem, kanî zîn?

reşbû, spiya te

rengê te dizîn... "

2. sermijarek hêja ye ji bona nivîsandina helbestan.



destê xwe di simbilên genim bide. 

bêhna axê bikişîne pozê xwe. 

tehma bayê hênik bila li rûyê te bixe. 

dengê azadîyê di guhê xwe bibihîse. 

azadî di nav hestên te veşartî ye.. 

3. Ev Jî a min e



Bêrûmetî Kêmtir e ji mirinê



berf bila bibare

ba bila gez bike guh

heyta dikare

serma zêdetir e ji mirinê



em li vir in va

li bin siya gul birêkirinê

daxwaz bila xerake sifîrnekan

li bêndera dil bila bidêre êşan

hisret zêdetir e ji mirinê



mirov in em

xwarina me herêbûn e li kaşê hebûnê

û yê dest bi hevsar navê me ye tenê



stêrk bila bigindirin ber lingê nelêbûnê

hesp bila bihilkumin di beza şahiyê de

lê bila neçilmise kulîlka herî xweşik ya xemê

bêrûmetî kêmtir e ji mirinê

4. dîsa jahr ser dilê min barîye

roj wenda ye, çima tarîye?

5. BÎŞENG

Şirnex xemla xwe giréda bû bi rengé biharé

Coşiya newrozé keti bû botané meha adaré

Bîşeng tu ciwan bû bûka delal

Tu pak bû mîna ava zelal



Bihar hati bû çiyayén pîroz

Serhildanan destpékiri bû ji bo doz

Tu mîna kulîlkek bi dilsoz

Evîndara welaté xwe bû te da bû soz



Tu bû yî pakrewan bîşenga ciwan

Bi réka te ketin hezaran ciwan

Kulîlk şîn dibin li ser axa te li van deran

Em te ji bîr nakin ti wextu ti caran

6. Navé te li ser zimané min

Kené te li ber çavé min

Tu îşev dîsa li bîra min

Û herdem li xeyalê min



Li te digerim te nabînim

Ji bo te ez har û dînim

Dema kû ez te bibînim

Te hembêz bikim û ramusînim



Tu dîsa nayê ez dizanim

Hévîya te me dildara min

Tu yî her şev li xewna min

Dengek bide delala min..

7. Tu gula dilé gelé kurd û cîhanê bû

Sîya evîna te li her deré belav bû

Evdalé zeyniké kilamén xwede tu qîra bû

Koçberîya te mirina egîdekî bû



Héz û bedewîya pénusa te kurdistan hişyar kir

Em ji bîra qederé rabun me serî rakir

Zarok,ciwan,kal me tew bi te bawer kir

Te îro em tené hiştin û koçberî bihuşté kir



Ziman û roman téré nakî te binivsînim

Dengbéjén te îro te distrînin û te bîr tînin

Baz û kevok ji bo te héstra dibarînin

Hawara dîcleyéye ji bo te dîqérîni



Evîna te her tim dé dilé me de bijî

Ronahîyé rojek weri vî welatî jî

Gelé mezopotamyayé dé te bîr bîni bi şev û rojî

Rojek werî dé aşitî bé vî welatî jî



Welat hemu îro ji bo te digirî

Réz digire Cudî,Gabar,Zagros û Agirî

Heval bejna xwe li ber te ditewînin bidilgirî

Welat xemgîne,huner xemgîne,wéje xemgîne



(ji bo bîranîna nivîskaré kurd Mehmed uzun)

8. hELBESTA HERÎ XWEŞ DI KÛRIKa DiL DE YE Û DÊ PAŞÊ WERE PÊŞBERÎ KAWAYÊ HESINKAR.

9. evîndarek evîn wenda..

xwedî dilek nayê peyda.



h.r.a

10. "lê vedibê hilmek mirin

û kur dikê evînê li wî mişqetiyê

digere çend sal bê hogir

kî ma kî çû?"

21. ez ne di koxa bavê kesî de mirîşk

ne jî di bin mirîşka kesi de hêk im,

tu kes nikare min bimirîşkine

ji sedsalan û vir de ye her dîk im!

22. Te go Erê

Tû wek qirediyeke ku bi ribayeke giran ji banqe hatibê kişyayî îro

Mîna lêkolînên bewateyî zanyarên swêdî

Mîna wan japoniyên ku bes silav didin her dibişirin

Loma gomlekê te îro bexteware, qey li Marsê av ditiye

Wekî ambûlaseke ku di wextê xwe de neyê diçilwîle etegên te

Destê xwe dirêj dikî,dikenî jê pirsgirêkên hewayê dibere

Belkî ba,belkî şilope belkî pêtir qeşa

Dinya germ dibe, cemed dihelê tû hay jê nînî.

Rojhilata navîn xwîn dikele ew jî hay ji te nîne

Ew panda hebûn tê bîra te

belkî bo xatirê te carkî bazdin ser hev

Lê hirçê qûtban tiştekî ji te fêm nakin, ez jî

Ka hele were xwedêkî tu ji kijan çîrokêyê

Keliyekê rûnê ka ev çay çima dereng ket

Hejmara merîdyane ji te re derd nîne

Ji min re jî

Te îor dîsa kurdenek nîne bo xwedê

Lê ew çay çima wiha dereng ket gidî

Lê heqet, mixabin û quzulqurt tu çima wisa bedawî.

23. te go erê

mi go na

temam delalê

te di riya bavê min niyê

ezê di gora babê wê

de hedê xatirê şima çavbeloqê

24. axa çû,

bike gû,

beg da dû,

axa kir zû.

beg westa bû,

dev de yek mû

loma kir tû.

axa kir gû

hat û çû,

beg hîn li dû

axa bû gû

û merivek nû,

û ji beg re got: ez di devê te de birrîm.



hola Êzîda, 2015

25. hemû entryê tirşikvana helbest û awazê wanin.

26. ji dest min nayê û hem bixwe xwendin têra min dike.

28. Ey bî sî dî î ef cî

eyç ay cey key el em en

o pî kyû ar es tî

yû vî dabilyû eks vay zed

29. îro derêm ji malê

herim berbî şingalê

rûnêm rex êzdîyê hêsîr

belengaza, kal û pîr

derd û kula birêjin,

bila ew minra bêjin:

kanê axa kal bavan,

kanê qapîyê mala wan?

çawa bûne xort, qîz û bûk,

destdergûş û zarên çûk?

kê bû sebeb û gunekar,

kê ew kirin derbider?

Demxatirkim û paşê

berê xwe bidim lalişê

pêxas herim hecê

û ber qubê da bidim,

hezar car dua bikim

bêjim: Melekî tawis,

milyaketno, şêşims

werin hewara êzîdiyan,

wan biparêzin ji van

îslamîst û misilman

30. erê qey nayê bîra te ew roja me efareya afirandinan dikir

nayê zanim, û wê neyê jî tu carî

de ka rabe behsa hestên sîmetrîk û sentetîk bike ji me re

avê bîne, ''avê gelo bîra te tê?''

zeviya dêmên te edab girtiye, qey tu diêşî?

evîn, xew, şev, hêvî, stêrk,

rê li cizîrê dibe cih carina, rê nema lewma!!!

31. Niha ji we re helbesteke efso binivîsim. Bila dilê we şa bibe.



Mijeke ku ji şevê tarîtir

Di ber çayê mazî re derbas dibe

Lê seriyek jî li selmê neda

Di ser de petêxek ji nişka ve bêyî ku bicûm

Kete riya mahdê min.

ez mehf bûm

Ez ji petêxan hez nakim petêx jî ji min!

Ka zebeş ba, dê li min wiha bihata.

Aaax axx!



Mergeya min vîjikî

Dewê min li alîkî

Mixabin mûz jî tune

Ku bixwim hemîyan weke kerekî!



Sihhetxweş. Spas dikim ji ber ku te ev helbesta şaheser xwend*

32. suht'im dil'êm bi du peyvan

min qet nema teqet bo îzan



xwinî kirim bi du awiran

nema lazimî ji xençeran



hej jê kiribim bi dil û can

ne xem e rih biçe ji giyan

33. zivistan jî salê carkê tê , ma tu wek zivistanê nabî ?..

35. Qemera min

Ger tu bibî roj

Ez sîberê nadim ser xwe

Bila tîna te min bişewitîne

36. Ger tu bibî baran

Ez sîdangê venakim bila dilopên te

Ser min de bibarin bêhna min biçikîne

37. (bnr: nivîskar veşartî ye)*



Ev parzemîn stargeheke jehrî ye bi tenêtiyê

Agirê gur vedimirin ji lûtkeyên vî diyarî

Ku nebûya nebûya ev êş û kesera di dil de

Em ê her biçûna û bihatana di ser êgir re



Tirsiyan,

Agirperestên kevnare,

Heval û dostên yekpare,

Dîtin şûr topbaran, peyda kirin mertalên hesinî bê çare



Yezdan xwe nîşanî me nekir, negot vaa ye ez şêxên we murîdan

Pez reviyan terikandin ev war, lewra şivanan li bilûrê nedan

Robarên welêt neherikîn, lewra baranê xwe ji vî erdî xeyidand

Bablîsokan tişt ji me nehiştin, lewra me xwe nîşanî wê nedan



Erd şilfîtazî,

Şivan bê armanc,

Baran bê armanc,

Stûxwar, zikbirçî, belengaz li hêviya wê rojê man



Porê kur, lêvên qermiçandî, birûyên xêzkirî li wî rûyî tên

Bangkirinên ji lêvan, weke melodiyeke ji qutiya muzîkê tên

Gihîştina çavkaniya ew dengên ku şadî û bextewarî dide dil

Helandina qeşaya di zivistaneke bê deng bê çare bê wate de



Va ye tên,

Mîh, beran, kavir,

Kulîlk, giya, kevir,

Dibînin, rojek ronahî, rojek bi şahî, rojek tê

38. Li Şengale bû ferman,

Hatin kuştin dayik, zar,

Muhemmed tu yî gunekar!!!



Li Şengale şîn û girî,

Mal-avayed xirabkirî,

Muhemmed gunekar tu yî!



Êzdî naxwaze quran,

Jê nestîne jiyan,

Muhemmed tu yî gunekar ...

39. li şingalê bû ferman

tu kes ji me re nebû derman

yê şerpirze her em man

bijî serok ocalan! *

40. "li şengalê bû ferman,

dorê lê girt daîşa bêîman

nebûya gelê kurd ê misilman

şopa wan jî nedima

ne li erdê ne li ezman"

41. li Şengalê bû ferman

li Hemû kurdîstanê bû berxwedan

daîşê tiştê kir nekir ti heywan

gerilayan li pişt xwe nenihartin reviyan



lê pêşmerge da dû wan

ev gû xwarin ji wanre nehiştin pêşmergeyên qehreman

biji pêşmerge û shorbevan

42. (bnr: çarînên baba rasteqîn î amedî)



(bnr: çarînên nivîskarên tirşîkê)

43. Li Şingalê bû ferman ,

Dora wê girt Daîşê heywan.

Gerîlla sê gulle avêt,

Şengal bû Apoîstan.

45. helbesteke min a bênav û nîvmayî.. (qisûr û kêmasiyan biborin..)

...
kolanên dilê min da melodiyek lêdide
bi tehma murxeke lîrîk a ku her heyam nas dikin da..
xweş-awazeke ku her zimanî û zemanî de cuda hatiye nivîsin..
belam tim eynî hatiye xwendin.

şefeqên qeşayî da lîrîk lîrik gazî min dike gazind dike.
dibihîzim,
dixwînim û dibînim..
di vê gerestêrkê da
ên dixazin vê newayê rast bixwînin hene.
...
...û vê galaksiya rêgeh elîps da hez û eşq,
bi melodiyan ve li ser kevirên bîrdariyan û li dîwarên şikeftên beriya dîrokê da çiqas hatibe nexşandin,
hemû ji me ra notaya hez û evîniyê dixwînin.

hemûşk ji me ra zimanê mirovahiyê vedibêjin

payîza 2016 an.

48. dibe ez çavşil
dil bi kul
û şikandî bim...

lê hê jî ez
bi hêvî
bi evîn
li benda roja xwe me...

nîşe: ez ne helbestvanim, ez dirokzanim, lê helbest girînge û jê re xizmet hewce ye

49. Çi bu? Çika te heye?
Tu hêja dikeniyayî
Çima wisa xemgîn buyî?
Ruyê te hêja dibiriqî
Çi bu te? Çima mat buyî?
Tu hêja bêsekn buyî
Qet, qet tistekî min tune ye
Derketim derveyî zeman dîsa

50. Dengê biharê û şopa zivistane
Bi hevrene niha û nav bedena
Zarokekî nûhatî de
Li erdê hêşîn dibe
Nav xwînê û ava rehîmê de
Tiliya wê nav lêvên sor û zindî de
Dimije xwarina xwe ya yekem
Ji xwîn û avekî nezan pêkhatî
Vedike sîfteha xwe li dinê
Xapînokek nû de çavan

51. Rojek ji rojên payîzê,
Wekî ramanên min,
Hestên min jî,
Wekî pêlên darên payîzê diweşîyan.

Çavên min yên reş,
Di nav çavên te yên meşînî da winda dibûn.
Heya ku te navê min neanî ser ziman,
Min xwe nedît nedidît.
*

52. Di deryayeke bê sînor de
keştiya bayê me ez
Ne ba li min dixê û ne av
Di cihê xwe de
tikîtenê me...

53. Te emrê min qedand bê xwe ey bê wefa
Te cergê min hela da ser ey terafa
Tu gelek dikî zeafa
Te min hiştiye liber dengê defa
Tu yê kîngê rabî derkebî ji nava refa
Ma ne bese hewqas te bimin kişand cefa
Zilm û zordariya te dilê min tefa
Te tenêtiyê li min lefa
Ne stargeh man ne jî qefa
Te ez hiştim li ber berfa
Û bêt bide zewq û sefa
Min nehêle li nav xefa
Bi tevekê sonda, tu ne bawerî here hafa
Bi shorbevanre hew ma qafa

Ji shorba helbesta
di tirsim xendekî here biavêje asayo helbestan *