1. Kesê ku, bê dêl tişt û pere ji mirov dixwaz e, parsê dike..gellek cara cîhê ku dilê mirov zîz dibe (mînak:ber mizgeft, dêr û nexweşxane )disekinin û parsê dikin.

2. yên ku debara xwe bi parsê dikin..

di stran-helbesteka mehmet atlı û arjen arî ya bi navê kolî poşman de wiha derbas dibe;



'Bi parsê ketibim

Li kolanên te evdal

Li dev deriyê te qereçî

Têr bike vî dilê birçî

Keçê ka maçekî'



mehmet atlı - kolî poşman;

vîdyoyê veke

3. yên ku nietzsche dixwest hemûyan komkuj bike.

apê nîçe digo: "divê hemû parsek bêne tinekirin. lewra mirov pere bi wan bide jî nede jî mirov poşman dibe." ma ne rast e? ger bidî tuyê bêjî "gelo vî ez xapandim an na?" ger nedî tuyê bêjî "belkî ji dil hewcedar bû xwezî min pere bidayê.."

4. xwazok, kesê muhtac an ne muhtac yê destê xwe û devê xwe li ber xelkê vedike daku pere an tiştekî bidinê, bi tirkî dilenci

5. sala dawî ya zankoyê hevalek min ê ji rihayî re vê gotinê di nav hevokeke de gotîbûm…wekî gotinek nû hîn kirî.. bersiva wî “xwezî vê gotinê qet nizanîbûma, bavê min tune, ji ber nexweşiyeke miriye, dema ez zarok bûm diya min parsekî dikir, cîranên me diya min re parsek digot…hwd dîmenên jiyana trajedîk..” dimûrîbûm, sor bûbûm, tavilê mijarê guherandîbûm..

6. Peyva ku ji navê farsa yê berê hatî ye
Di dema dewleta medan de navê wan pars bû û karê wan parsekî bu