1. willeh zehf e. dema mirov krediyê distîne û dixwe şêrî û şekir e lê dema wexta şûnde vegerandina wê tê, ziqqum e. mirov dibêje kuro min kengê evqas pere xerc kir. yê min nêzikî 20.000 pereyên tirkan e.

lê şikir, yê min hindik ma.

2. tişta ku standina wê xweşî ye, lê dayîna wê nexweşî ye.

3. deynê ku dayîna wê li min hasil bûye...

min çar sal bûrsa dewletê girtibû, ji ber ku mecbur bûm ku bigirim an na bi xwedê ji birçîna min ê dest bi parsekiyê bikira*

min ji bo 8 mîlyarê îmza avêtibû û ji bo dayînê jî 12 mîlyar û nîv hatiye, bi rastî jî zora marivî diçe yaw, wek barekî li ser milê min e.

ji tirşikvanên ciwan re pêşniyaz dikim ku negirin! herin parsekiyê bikin lê nekevin di bin vê deyna kafir

4. Deynê ku bûye bela serê kesên zanko kuta kirine. bi du sê şertan dikare were texîr kirin: dest bi perwerdehiya bilind kirin, çûna leşkeriyê û bêkarî.

5. Deynê ku didim e. bi vê mehê dest pê kir heta du sal taksît taksît êz ê bidim.

Zorê mi şono la ez se bikera wextê ke ma werd weş bî nika zî dayîşê ey bi mi zor yeno.