1. xaniyê nexweş û nesaxan. ew avahiyên ku tê de nexweşiyên nexweşan tên vepirsîn, vekolîn, binavkirin û derimandin. tişteke balkêş e, kurdên ku di jiyana xwe ya rojane de bi kurdî naaxivin dema berê wan dikeve nexweşxaneyan bi pirranî bi kurdî diaxivin. dîsa wexmek ji van deran tê, çawa ez dikevim nexweşxaneyan ji ber vê wexmê dilê min dixele, nikarim tiştekî bixwim û vexwim.
di kurmanciya gewr de jê re xestexane an bi kurtî xeste jî dibêjin.

2. bûye mîna kuvarkên xerab ên dikevin li dû birayên marioyê. ev du roj in em ji bo nexweşiyeke giran a xweha min li bexça nexweşxaneyekê bûn. li aliyekê nexweşiya wê ku ev hefteyek e ji tirsan qudûma me şikiya, ji bêçaretiyê, ji nezanînê taristan ket ser me. li aliyekî din ji ber vîrûsa koronayê ziravê me teqiya... tew ew kincên parastinê yên karmendên nexweşxaneyê tu yê bibêjî ji fîlmekê honaka zanistî derketiye ku ez xwe wekî miriyê cureya (her çi bi) honaka zanistî dihesibînim, gelek fikr û hîsên nebaş kete hişê min, totik li min bû kîvroşka ber destê nêçirvanê xwe û hema mîna makîneyeke charlie chaplinî çerxên xwe gundirandin...

em mirov çi afirîdeyên aciz û xerab in ku nikarin bi xwe...

3. (bnr: xeste)