1. Gindirandin ango zûgotinok.
Dema em biçûk bûn carinan bav û ap û xalên me ji me re digotin verin em listikek bileyzin. Gelek xweşiya me diçû. Em zarok ji piçûk hetanî ya mezin tev kom dibûn. Digotin her kes bi rêzê ev gindirandinê bêjê, ka meyzênin kî dikarê rast bêjê, kî her car şaş dikê. Zûgotinok jî ev bû;
Sêv gundirê mi sêv xwar,
Gû gundirê mi sêv xwar.
Lê baldikişandin ku hêdî hêdî gotin qedexeye. Ê ku hêdîka digotin em tev de digotin tu tirsonekî. Vê demê hîç kesek nikaribû bi hêdika bêjê vê gindirandinê. Ê ku giran giran digotin yan jî gêr nedikirin ji leyistikê hatibû derxistin.

Bi kurtî, em carinan nedikarin bêjin gû gundirê mi sêv xwar. Bêhemdî digotin gû gundirê mi gû xwar. A rast min jî pirî caran gû dixwar : ). Mezinên me û em zarok tev de bi kena dimirîbûn.

Carinan jî zarok dihatin digotin ezê tiştek ji te bêjim tu jî çend care dubare bikî erê? Me jî digot erê, ka bêje.
Digot tu çendcare bêjê lekimezçê.
Em jî digot.
Gava sê çar cara digot û em fêm dikir ku em dibêjin ez çêlek im. Pê re baz didan pey henekbaza.

Carinan me gû jî dixwar lê zarokî dîsa jî xweş bû bi xwedê.

2. (bnr: zûgotinok)

3. Ev gindirandin e çî ye nizanim lê,
Gava em li pişta mezinên xwe derdiket me dievandin, li pişta xwe me dihejandin û wek zûgotinok yan jî wek lorîn digotin;
''Nahk ê nîsk ê, filan kes çû pişta xanî, gû kê, mîz kê...''
Sê çar car digotin, pişt re em tavêtin pêşa xwe û em hembez dikirin, maç dikirin ango diramûsandin. Yek ji nîşanane ya hez kirina zarokan bû. Ji her zarokan re ne dikirin. Taben ev wexta zarok herî biçuk in, xwar û jêr sê çar sal in tê kirin û gotin.