1. Tişta ku van rojan hîs dikim.
Piştî vê roja ku min mirîşk dikeland û xwîn di ser de dît, min ferq kir ku êdî nikarim goşt bixwim, jixwe wê rojê jî min ew mirîşk nexwar, dilê min xeliya. Va bû çend roj ku nikarim goşt bixwim hema weke ku tehma goşt xaf be.

2. Çûyîneke ne baş e! Divê mirov zanibê go j'bo tendûristiyê goşt(tiştên ji ajalan) û nebat pevre lazim in.

3. sala ewil ku ez hatibûm zanîngehê li malê cara ewil bû ku min destê xwe dabû goştekî. li ser goşt xwîn tunebû lê dîsa jî dilê min li hev ketibû. lê meriv hîn dibe ez jî hîn bûm. aniha goştê bixwîn jî bidî ber min dilê min li hev nakeve.

eger ya we jî cara ewil be ev hestekî normal e. lê eger her car wisa be, bihêlin bila hevaleke/î we ji we re bipêjîne.

4. Ji wî jî wêde ber bi estî kojtinêve diçe xwedê dawiya we bixêr bike * wan mirovxura îmana milletê çikandine xwedê bela wan dide wan

5. dema meriv ferq dike ku ew tiştê her kes jê re dibê "goşt" û bi coşî dixe devê xwe laşê/bedena giyandereka din e, ew jî wekî mirovan zindî ye, dixwaze bijî êdî pêvajoya vejetaryenbûnê/giyaxuriyê dest pê kiriye. Xêr û bimbarek bê!

6. dema mirov ji hebûna goşt, şîr û penîrên çêkirî hay dibe, û dibîne ku tahma wan bi awayekî balkêş weke goştê ye, weke penîrê ye, vê çaxê mirov dibêje, "haaaa, willeh ez nizanibûm endustriya xwarinê çiqas pêş ve çûyiye" û mirov hêdî hêdî ber bi vejetaryênbûnê ve diçe.

(bnr: soya meat)
(bnr: soya milk)
(bnr: soya cheese)

vê demê mirov nikare qasî berê goşt bixwe (1).

ji xwe re dipirse: “heyfa heywanan nine, em her ro hezaran, milyonan ser jê dikin û dixwin? ma mirov mecbûr e ewqas goşt bixwe?” vê demê mirov xwarinê goştê hinekî din kêmtir dike (2).

... filan û bêvan.

(3) jî heye, (4) jî heye, (5) jî heye.

ber bi vejetaryênbûnê ve çûyîn, bi vî awayî pirr hêja ye, ji ber ku xwediyê bingehê ye û bihişmendî ye. tiştekî trend nine.

7. Di nava Kurdan de zêde nayên dîtin lê Van salên dawiyê de bûye mode, li Tirkiyê de meriv Ji ber zêdebûna fiyetên goşt jixweber ber bi vejetaryenbûnê ve diçe, tiştekî ne zehmet e...

8. Carinan dilê min jî ji goşt dixelehê.
- piştî dersa anatomiyê em diçûne ser xwarinê. Ew goştê qedavra û yê dinav xwarinê de weke hev bûn. Dilê min nediragirt go hingî gişt bixwum.

- di ameliyatê de, dema bi koterê goştê nexweş tê şewitandin bêhna kizîra goşt wê kêlîkê mirov ji mangalê sar dikê.

Wekî dî xwarina go qetên heywanan têde, bi şertê go baş kelî bê, xweştir e *

9. pêvajoyek wijdanî ye.
bi ya min ya rasttir ew e ku şert û mercên xwedîkirin û serjêkirina heywanan were başkirin. yanî divê heywan di şert û mercên xwezayî de werin xwedîkirin û dema werin serjêkirin jî divê êşê nekişînin û serjêkirina hev û din nebînin hwd.

xwarina goşt ji bo tendûristîya mirovan pêwist e. mirov çi jî bike nikare cihê pêdiviyên ku ji goşt û hilberînên din yên heywanan tên standin, tije bike. helbet îlaç mîlaç hene lê ev ne xwezayî ne û têrê nakin.

mirov parçeyeke ji xwezayê ne. berî her tiştî divê em vê ji bîr nekin. ger em vê ji bîr nekin, wê demê em ê bajaran nekin %98 beton, em ê mirîşkan di 45 rojan de mezin nekin û heywanan mîna konserveyan bi makîneyan parçe nekin... lê ger em xwe ji xwezayê bêtir jî îzole bikin, normal e ku em êdî heywanan mîna fîlma matrixê, wek kidadkan(karik) mezin bikin.

di xwezayê de heywan hev û din zindî zindî jî dixwin, mirov her roj bi antîbîyotîkan bi trîlyonan bakterîyan dikujin, dema mişk vs bikeve malê, kes tune ku wan jehrî neke an jî dafikan li ber wan venede, dema dimeşî bi hezaran mêwî û kêzik mêzikan dikujî, dema 1000 km rê diçî, esseh bi hezaran mêş dimînin cama erebeyê ve û gelek caran çûk jî li erebê diqelibin û dimirin û hwd. welasil heta ku mirov xwe ji vê dinyayê îzole neke û di keştiyeke fezayî de nejî, nikare xwe ji ketina gunehê heywanan xelas bike.

li gorî hemû baweriyan xwarina heywanan helal e.
li gorî zanistê pêdiviyên gelek girîng hene di xwarina goşt û hilberînên heywanî de.
li gorî teorîya werarê jî jixwe mirov piştî dest bi xwarina goşt kiriye, bûye mirov û jixwe anatomî û fîzyolojiya mirov jî li gorî wê guherîye.

welhasil vê gavê vejeteryanbûn an jî veganbûn erê tiştekî wijdanî ye û mirov dikare çepik jî bike lê bingeha wê ne di wê astê de ye ku rexne li yên goşt-xwar bike û wan bi xwarina goşt sûcdar bike. divê rexneya herî giran li şertên xwedîkirina heywanan be. wê demê wê eniya şer jî firehtir bibe.