1. rûyê mirov jî dike mîna zevîya xiyaran.
tiştekî nexweş e. lê dîsa jî gelek caran dikim, ji ber ku her rojan an jî 2-3 rojan carekî qusandina wan jî nexweş e.
dema em li zankoyê bûn, min wê demê jî wisa dikir. rojekê hevalekî min got, tu wisa rihê xwe dirêj bikî û jê bikî ev guneh e. min jî got tiştek wisa nabe, jixwe di quranê de jî tiştek wisa tune. li ser vê yekê got nizam kîjan alimî wisa gotiye. min jî got ew nikare bibe referans vs û gûftûgo dirêj bû.
welhasil ji min xeyîdî û çend heftiyan bi min re xeber neda. paşê dîsa me axaft.
niha ji xwe re ereqê jî vedixwe.

2. Heftê de carekî rûyê xwe pê gilette mach3 ê hildidim. Piştî teraşê herdu gepên min dibe Sorsorê, lê jênekim jî gava li eynê xwe dinihêrim xwe wek pîr û westiyayî hîs dikim. Rûyên di nav Pirça de windabûyî, reşşo hez nakim.

"Li rojhilata navîn heke mêrekî heftê de carekî teraş nebe baweriya xwe jê re neyine"

Em sozên xwe li vir de pê slogana gilette bibirin "cilêt meriv rind nîşan dide"

3. Herî kêm pênç salan min ciwantir dikê. Lê birastî jî yekî dikê mîna xeyarên qeşartî.

Rih zilaman xweşiktir dikê. meqyaja mêran rih e *