1. Gotina min e. Piraniya caran bê hemdê xwe, gava rewşa kurdan û ya xelkên din didim ber hev ji min der tê. di warên hunerî da, di warên zanistîyê û ya perwerdehîyê da... li van tiştan difikirim. Ne Hercar lê Pir caran rastî kêmasîya kurdan têm. Gava paşvemayîna kurdan dibînim dibêjim "nalet li şeytanê be! kêf ne kêfa me ye. Dîsa kêf kêfa xelkê ye.”

2. na, bi xwedê wisa nîn e. Gava dewleta Tirkan Efrîn dagir kiribû û komek kurd bi hezar cure pirtî palazên xwe yên partîyan derketibûn li kolanan û li ber stranên tirkî govend digerandin, min ji dûr ve lê nihêrî û got; kêmaqilî çi xêreka xwedê ye ha! kêf her kêfa kêmaqilan e. ew jî nav Kurdan de têra xwe henin.