1. wîkîpediyaya kurdî, wîkîferheng, facebooka kurdî, linuxa kurdî, google werger û gelek tiştên dinê yên em jî pê nizanin hatine kurdikirin. xizmetên pir giring in.
îro karên wisa ji şoreşa bi tifangê baştir in.
derbarê wê meseleyê nivîsek berfireh li ser xwebûnê hatiye parwe kirin.
Here lînkê

2. Xebateke bi taybetî ji bo pêşerojê pîroz e. Çima min got pêşeroj? Ji ber ku sed mixabin îro Kurdên Bakur ji sedî 10-20 (dibe ku kêmtir be jî) encax dizanin û hewl didin kurdî bixwînin û di jiyana xwe de bi kar bînin. Di xewa xefletê de ne. Ne ziman xema wan e ne jî netew. To mezinên me yên nexwendî yekcarî nabin yaw. Nizanim çavê wan tirsiyaye yan ji nezanî ye li hemberî Kurdî û Kurdbûnê derdikevin.

Mînakek ji malbata min: dema ku min lîsans dixwend li zanîngehê (6-7 sal berê) min çend çîrokên Kurdî weke pdf dadixistin û wan weke notên kaxizê ji prînterê derxistibûn. Çend roj berê li wan rast hatim û min ew dan biraziyên xwe. Biraziyê min yê biçûktirîn, 6 salî wan e, dixwend û min jî xwendina wî dişopand. Wexta dêya wî hat min got binihêre kurê te Kurmancî çîrokan dixwîne. Ji min re çi bêje baş e? Dibêje ku xirab bibin bela te ye.
Mirov ji Kurdbûnê sar dikin bi telaq...

3. Ez herî zêde ji lêgerîna di Googleê da ya bi Înglizî aciz bûm, Tirkî jî dizanim belê lêgerîna bi Tirkî encamên bêwesf tînin pêşayîka min. Mesela min wextekê akordên lawjeyên Kurdî nedişîya ji ber xwe pê derxînim, min bo gîtar û ukuleleya xwe bi Kurdî lê digerîya çi encam nederdiketin, bi Tirkî çênedibû. Bi Înglizî lê digerîyam, min akordên lawjeya didît. Xwezka bi rojên gihiştine Kurdî ya li her derê...

4. (bnr: telegrama kurdÎ)