1. mirov ji bo ku bigihêjin armancekê pêşî şert û şirûtên wê armancê tînin cih. rêya ku diçe wê armancê çêdike. mesela berîya ku mirov ji insanekî tiştekî bixwaze pir caran, wî insanî ji bo wê daxwaza xwe hazir dike. belê ji bo ku encamek were bidestxistin hazirkirina wî insanî girîng e. yanî berîya ku mirov gava xwe biavêje ji bo ku nekeve rewşeke nebaş û daxwaza xwe bide qebûlkirin pêşî hinek hazirîyan dike. di demên wisa de ev biwêj tê bikaranîn. li hinek herêman jî wiha derbas dibe, “cihê parîyê xwe vekirin” mînakek ji bo bikaranîna wê: “ji niha de şûna lingê xwe çêdike, cihê parîyê xwe vedike.” “berîya ku ji midûr destûrê bixwaze şûna lingê xwe çêdike”