1. bi zor û zehmetîyan berhevkirina pereyan îfade dike. her kes ji bo rojên reş û tarî yên pêşerojê hazirîyekê dike. pereyan dide hev û li cihekî vedişêre. lê ji bo berhevkirina pereyan mirov gelek zehmetîyan dide ber çavan. ji xwarin û vexwarina xwe, ji lixwekirina xwe fedakarîyê dike. ji bo vê zehmetîya giran ev biwêj tê bikaranîn. mînakek ji bo bikaranîna wê: “heta ku ez hatim vî halî, min xwîna ber diranên xwe mêt.” di tirkî de jî di miqabîlê vê biwêjê de “dişinden tırnağından artırmak” tê bikaranîn.

2. tişta ku ew kesên îltihap di pidiyên wan de hene neçar dimînin bikin e.

3. tevgera kesên zêde çîkûs in.

dema devê wan xwînî dibe dil nahêlin ew xwîn beredayî biçe, û xwîna xwe dimêjin .

dema gûyê wan jî bê naçin narîn, da birçî nebin.

an jî gûyê xwe dixwin, da ku ger tiştêk bi fayde mabe tê de, di rûviyên wan de bên mêtin.

4. (bnr: xwîna lêvên xwe mêtin)