1. Selahedîn Eyûbî fermandar û dewletmendekî îslamî ye ku di navbera salên 1137-1193an de jiyaye. Ew di dîrokê de yek ji kesayetên herî girîng tê hesibandin û di serketina misilmanan de di dema şerên xaçparêzan de rolek girîng lîst. Eyûbî ji aliyê gelek dîroknasan ve bi eslê xwe Kurd tê dîtin û di jiyana xwe de gelek serketinên wî hebûne.

Jidayikbûn û Malbata Eyûbî:
Salahattîn Eyûbî di sala 1137an de li Tikrîtê hatiye dinyayê. Bavê wî Necmeddîn Eyûb, serokê Eyûbiyan, damezrînerê Xanedaniya Eyûbiyan e. Malbata wî li herêmeke nêzîkî Tikrîtê, li başûrê Çemê Dîcleyê dijiyan. Selahattîn di zarokatiya xwe de di malbateke ku bi bazirganiyê re mijûl dibe mezin bû.

Karê Leşkerî yê Eyûbî:
Selahedîn Eyûbî di sala 1169an de bi apê xwe Şîrkûh re çûye Misrê. Apê wî alîkariya Eyûbî kir ku perwerdeya xwe ya leşkerî biqedîne û ew di nava artêşa xwe de qebûl kir. Eyûbiyan li Misrê gelek şerên serkeftî bi rê ve birin û di dawiyê de Dewleta Fatimiyan xistin bin kontrola xwe.

Paşê Eyûbiyan di serî de Orşelîm bi dest xistine ku li dijî xaçparêzan şer dikin. Di sala 1187an de di şerê Hattînê de Xaçperestan têk bir û Orşelîm ji nû ve bi dest xist. Vê serketinê hêza Eyûbî ya leşkerî û serokatî nîşan da û di alema Îslamê de navûdengeke mezin da wî.
Paşê Eyûbî di şerê li dijî xaçparêzên ku Orşelîm zeft kiribûn de fermandariya artêşê girt. Di sala 1187an de Xaçperestan di Şerê Hattîn de Xaçparêzan têk birin û Orşelîm ji nû ve girtin. Vê serketinê hêza leşkerî û serokatî ya Eyûbî nîşan da û di alema Îslamê de navûdengeke mezin da wî.

Mirin û Mîrateya Eyûbî:
Selahedînê Eyûbî di sala 1193an de wefat kiriye. Piştî mirina wî, navûdengê wî li alema Îslamê zêde bû û di dîrokê de yek ji girîngtirîn rêberên misilmanan dihat hesibandin. Mîrasa wî ya li alema Îslamê demeke dirêj berdewam kir û di dema Şerên Xaçperestan de ji bo yekitiya alema Îslamê xebitî. Eyûb lîderekî bi eslê xwe Kurd e û di nav gelê Kurd de xwedî hurmeteke mezin e.

Eslê Kurdî yê Eyûbî:
Ji aliyê gelek dîroknasan ve hatiye qebûlkirin ku Eyûbî bi eslê xwe kurd bûne. Hin dîroknas dibêjin ku malbata Eyûbî ji yek ji eşîrên kurdên Tikrîtê bûn. Her wiha tê gotin ku Eyûbî di jiyana xwe de bi Kurdî axivî û bi çanda Kurdî ve girêdayî bû. Herweha tê zanîn ku Şîrkuh yek ji fermandarên Eyûbî bi eslê xwe kurd bû.

Delîlên din ên ku piştgirîya kurdbûna Eyûbî dikin ev in ku dîroknasê sedsala 12-an Ibn Asakir Selahedîn wekî "Kurdê Tikrîtê" bi nav dike û dîroknasê sedsala 13-an Ibn Shaddad wî wekî "şervanek kurd" binav dike.

2. selahedînê eyûbî piştî ku qudsê zeft dike vedigere şamê.
Mîrekî Ereb dibêje:
bi xêr hatî sultanê mezin. kurdek dewleta xaçperestan wêran kir. Wî hêz da dînê muhemmed. Ji bo me şeref bûye ku welatê me di dest û hukmê birayekî Kurd de ye.
û Eyûb dibêje:
Ez ji bo xizmeta we hatim, ne ji bo desthilatdariyê.

kanî: The Kurd, jemal Nebez, p.39