1. entrumana van deh salên dawîn e.

hema bêje xendekareke zankoyê tune ku piştî diçe zanîngehê niyet neke ku hînî gîtarê bibe.

loma li gelek malan gîtarên ku ji ber vê hewesê hatine kirîn, peyda dibin û dema lê tê nihêrtin, kêasiyên mirov tên bîra mirov.

2. enstrumana ku wekê enstrumanên dinê domdarîyê dixwaze ye. mesela min rojekî destpê kir, paşê çi bû hûn dizanin?

spoilerê veke

3. enstrûmana ku wekî her xwendekarekî min jî di destpêka zanîngehê de hewl da ku hîn bibim lê piştî demekê dev jê berda* jê re wext, ked û sebr divê. wext û ked hebû lê sebr tune bû li cem min :/

4. Amûra musîkê ku wek tembûrê bi têl e. Ji qewla nivîskaran bi taybetî dema ciwantîye ( gelemperî di nav xortan de) bala meriv dikşîne û meriv dixwaze xwe fêrî lêxistina wê bike lê bi tenê ên ku sebr û wextê wan heye vî karî dibin serî û dibin gîtarvanek tolaz. Îro li bajarên mezin gelek xort û kêm keç, gîtara xwe davêjin pişta xwe û di metroyan an jî kolanan de distirên; bi vî awayî hem bîhna hunerê ji bajêr difûre hem jî xwendekarên belengaz bêrîka xwe dadigirin...